Buraya kendimi daha rahat ifade etmeyi öğrenmek için yazmaya başlamıştım. Kalabalık için de bir ses çıkarabilmek için. Konuşuyor olsam da bazen kalabalığın içinde kaybolduğumu görebiliyorum. Bu beni mutlu ediyor. Sözlerimin bir anlam ifade etmesine birine örnek olmasına gerek yok. Olmasını isterdim ancak bunun bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum. Bundan dolayı da yazdığım şeylerle önde olmamayı seviyorum. Sadece kendimi anlatıyorum. Şu birkaç ay yaşadığım kargaşayı da anlatabilmek isterdim ancak zihnim ve bedenim bana durmamı söylüyor. Kendime odaklanabileceğim yeni bir döneme sahip olduğum için mutluyum. Kendi amacıma hizmet etmek istiyorum. Eğer gerçekten onu gerçekleştirebilirsem biraz olsun huzur bulacağım. Sürekli başarıya odaklı olmak her şeyi yapmak istemenin ne kadar zarar verebileceğini gördüm. Kendime bunu daha fazla yapmak istemiyorum. Düştüğümde kalkmasını da biliyorum, zor durumlarla baş etmeyi, sabretmeyi biliyorum. Dünya hassas, duygusal insanların yaşayamayacağı bir yerse biz hala neden varız? Neden hala hassasiyetten bahsediliyor. Duyarlı olmayı, hoşgörüyü aşağı görüp insanların mıtivasyonunu düşürmek kime ne kazandırır bunu anlamakta güçlük çekiyorum. Umarım içimdeki bu motivasyonu kaybetmeme kimse neden olmaz. Hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum ve artık olmaz diyenleri dinlemek istemiyorum. Benim için olmayacağını bilmiyorsun, kaç kere deneyebileceğimi, olmasa da bunun için savaşmaktan gurur duyacağımı.
Bazı yollar vardır sizi hiçbir yere götürmez ve sonunda o yolu değiştirmeniz gerekir. Buna benzer bir yola girdim. Çıkmam da biraz sürdü. Ama şimdi çok daha iyiyim. Beni neyin beklediğini bilmiyorum. Ancak en emniyette olduğumuz zamanda bile bir kesinlik yok. Sadece biraz şans. Şans bize nasıl etki eder, ve onun gerçekten ne olduğunu anlayabilseydik hayatımız nasıl olurdu merak ediyorum. Yani sonuçta anlam veremediğimiz için şans olduğunu düşünüyoruz. Yine derin düşünceler. Yani hayatta bazen en iyisi değil natural drift in karar verdiği ile ilerlememizden bahsetmek istedim. O yüzden bu kadar başarı, güç için koşmanın nasıl yıprattığını. Sevdiğim şeyi yapmaya çalışacağım.
Sevdiğim şeyler neler biliyor musunuz? Böyle küçük anlar. Boş vaktinin olması kendine ait bir vaktinin olabilmesi. Havanın rüzgarını hissedebilmek için durabilmek, koşuşturmadan uzak olmak. Ruhuma iyi gelen şey kesinlikle şehir hayatı değil. Aklıma bişey daha geldi, eski binalara dokunmak. Tarihi mimarisi olan yerlere. O anda farklı bir şey hissediyorum. Kendi zamanından farklı bir zamanın var olduğunu.
Yazacaklarım bunlardı.
Düzenleme konusunda biraz sıkıntı yaşıyorum. Umarım bir gün bu konuyu aşabilirim.
Herkese iyi okumalar.
Ve siz de yazın, sesinizin olduğunu hatırlatan bir şey yazmak. Beni bu noktada en çok sevindiren şeylerden biri.
